და როცა ისევ მომენატრები,
ჩემი ოცნება კვლავ შენთან მოვა,
როცა ამ ტანჯვის მძიმე წუთები
სულს აღგვიშფოთებს ისევ თანაბრად,

მე შენთან მოვალ, როგორც სიზმარი,
შენ ჩემს გონებას ფიქრად მოიცაბ
და სიყვარულის მოგონებები
ორივეს კვლავაც, ისევ დაგვიცავს.

როცა ანაზდად, მწარე ფიქრები,
ისევ ერთმანეთს თვს შეგვახსენებს
და ამ ტკივილით მოცულ ბურანში
ფანტაზია ჩემს მხსნელად მოგავლენს,

მე კვლავაც გეტყვი, ისევ მიყვარხარ,
და მეყვარები, ალბათ, ბოლომდე,
სანამ სიცოცხლე არ მომბეზრდება
და ვარსკვლავები ჩაქრება ცაზე.